ΟΛΥΜΠΙΑΚΗ ΤΡΕΛΑ ΣΤΟ ΘΟΛΟΠΟΤΑΜΙ (ΟΛΗ Η ΙΣΤΟΡΙΑ)

ΣΤΟ ΘΟΛΟΠΟΤΑΜΙ ΒΕΒΑΙΑ ΕΧΟΥΜΕ ΤΡΕΛΑ ΜΕ ΤΟΝ ΟΛΥΜΠΙΑΚΟ....!
ΝΑ ΚΑΙ Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΓΙΑ ΟΣΟΥΣ ΔΕΝ ΤΟΥΣ ΞΕΡΟΥΝ....






Ο Ολυμπιακός, με πλήρες όνομα Ολυμπιακός Σύνδεσμος Φιλάθλων Πειραιώς ή συντετμημένα ΟΣΦΠ, είναι ένα ελληνικό ποδοσφαιρικό σωματείο. Ιδρύθηκε το 1925 στον Πειραιά, και αποτέλεσε το πρώτο τμήμα του ευρύτερου αθλητικού συλλόγου Ολυμπιακός ΣΦΠ. Οι οπαδοί του έχουν αδελφοποιηθεί με αυτούς του Ερυθρού Αστέρα Βελιγραδίου.
Είναι η πιο πετυχημένη ομάδα στην ιστορία του ελληνικού ποδοσφαίρου, έχοντας κατακτήσει 39 Πρωταθλήματα Ελλάδος, 25 Κύπελλα Ελλάδος, 4 Σούπερ Καπ, 3 Κύπελλα Μεγάλης Ελλάδος και 1 Βαλκανικό Κύπελλο, περισσότερα από κάθε άλλη ελληνική ομάδα. Χαρακτηριστικό είναι πως όλες οι υπόλοιπες ελληνικές ομάδες έχουν αθροιστικά 37 πρωταθλήματα, ενώ είναι και μια από τις τέσσερις ομάδες που δεν έχουν υποβιβαστεί ποτέ από την Α' Εθνική Κατηγορία.^[1] Σε ευρωπαϊκό επίπεδο, έχει φτάσει δύο φορές σε προημιτελικά κορυφαίας διασυλλογικής διοργάνωσης, το 1992-93 στο Κύπελλο Κυπελλούχων και το 1998-99 στο UEFA Champions League. Ο Ολυμπιακός είναι κι από τα ιδρυτικά μέλη της European Club Association.
Έδρα της ομάδας είναι το Στάδιο Γεώργιος Καραϊσκάκης στο Φάληρο του Πειραιά. Είναι η πιο δημοφιλής ελληνική ομάδα^[2] με περίπου 2,5 εκατομμύρια φιλάθλους και ήταν η 9η ομάδα παγκοσμίως με τα περισσότερα μέλη το 2006,^[3] έχοντας 83.000 εγγεγραμμένους. Έχει διαχρονική και μεγάλη αντιπαλότητα με τον Παναθηναϊκό, με τον οποίο συναγωνίζεται στο λεγόμενο ντέρμπι των αιωνίων αντιπάλων.
Στο πρωτάθλημα έχει 7 συνεχόμενες κατακτήσεις (1997-2003), 6 (1954-1959), 5 (2005-2009), 4 (1980-1983) και δύο φορές από 3 (1936-1938) και (1973-1975). Στο Κύπελλο κατέκτησε 5 διαδοχικά τρόπαια την περίοδο 1957-61 και 4 διαδοχικά την περίοδο 1951-54. Επίσης, έχει κατακτήσει συνολικά 15 νταμπλ (1947, 1951, 1954, 1957, 1958, 1959, 1973, 1975, 1981, 1999, 2005, 2006, 2008, 2009, 2012), εκ των οποίων τα 3 διαδοχικά (1957-59).^[4]

Ίδρυση

Ο Ολυμπιακός, ιδρύθηκε στις 10 Μαρτίου 1925^[5] στον Πειραιά, για να αποτελέσει το αντίπαλο δέος του πολύ ισχυρού, εκείνη την εποχή, Εθνικού, αλλά και των αθηναϊκών ομάδων όπως ο ΠΑΟ και η ΑΕΚ. Προήλθε από την συγχώνευση του Πειραϊκού Συνδέσμου με την Πειραϊκή Ένωση, σωματεία που είχαν ιδρυθεί στα τέλη του 19ου και στις αρχές του 20ού αιώνα. Ήταν κατά βάση λαϊκή ομάδα^[6] και δεν άργησε, σε συνδυασμό με τα θετικά αποτελέσματα, να γίνει η πιο δημοφιλής στον Πειραιά κι έπειτα και σε όλη την Ελλάδα.
Ιδρυτικά μέλη του Ολυμπιακού ήταν οι αδερφοί Ανδριανόπουλοι, Γιάννης, Γιώργος, Ντίνος και Βασίλης, ο Μιχάλης Μανούσκος, ο Νότης Καμπέρος, ο Νίκος Ανδρόνικος, ο Σταύρος Μαραγκουδάκης, ο Δημήτρης Σκλιας, ο Νικόλαος Ζαχαρίας κ.α.^[7] Πρώτος πρόεδρος διετέλεσε ο Μιχάλης Μανούσκος και αντιπρόεδρος ο Νότης Καμπέρος, που ήταν και ο εμπνευστής του ονόματος του συλλόγου. Αρχικά ο Ολυμπιακός αριθμούσε αυστηρά 100 μέλη, από τους οποίους συντάχθηκε και το πρώτο καταστατικό του συλλόγου.^[8]
Το ερυθρόλευκο χρώμα ήταν επιλογή του Γιάννη Ανδριανόπουλου, ο οποίος σχεδίασε και την πρώτη φανέλα.^[8] Σύμφωνα με το καταστατικό της ομάδας, το κόκκινο συμβολίζει το πάθος, ενώ το λευκό την αγνότητα, το δε έμβλημα του Ολυμπιακού, ο δαφνοστεφανωμένος έφηβος, παραπέμπει στα Ολυμπιακά ιδεώδη.^[7] Πρώτη έδρα του Ολυμπιακού αποτέλεσε το Ποδηλατοδρόμιο, το οποίο ήταν γήπεδο με καρβουνόσκονη, ενώ δεν είχε επαρκείς εγκαταστάσεις για να φιλοξενήσει τους πολυάριθμους φιλάθλους που το κατέκλυζαν εξ αρχής.^[9]

Ευρωπαϊκή παρουσία

Ο Ολυμπιακός έχει πολυετή παρουσία στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις, έχοντας επιτύχει αρκετές προκρίσεις και νίκες, ενώ ήταν και η πρώτη ελληνική ομάδα που συμμετείχε σε ευρωπαϊκή διοργάνωση. Την περίοδο 1958–59 επρόκειτο να συμμετάσχει στο Κύπελλο Πρωταθλητριών, όμως η κλήρωση του έφερε αντίπαλο την τουρκική Μπεσίκτας και λόγω των άσχημων σχέσεων ανάμεσα στις δύο χώρες ο Ολυμπιακός αποχώρησε χωρίς να αγωνιστεί, καθώς η ΟΥΕΦΑ δεν δέχτηκε την πρότασή του οι αγώνες να διεξαχθούν στη Γιουγκοσλαβία. Τελικά έκανε την παρθενική του εμφάνιση την αμέσως επόμενη περίοδο στην ίδια διοργάνωση, όπου αντιμετώπισε τη Μίλαν, από την οποία αποκλείστηκε αποσπώντας ισοπαλία 2–2 στον Πειραιά και με ήττα 1–3 στο Σαν Σίρο. Επίσης, ήταν η πρώτη ελληνική ομάδα η οποία κατάφερε να προκριθεί στον επόμενο γύρο ευρωπαϊκής διοργάνωσης, όταν στο Κύπελλο Κυπελλούχων της περιόδου 1963–64 απέκλεισε την πολωνική Ζαγκλέμπιε, ενώ δύο χρόνια μετά στην ίδια διοργάνωση έγινε η πρώτη ελληνική ομάδα που κέρδισε εκτός Ελλάδας, 1–0 την Ομόνοια στη Λευκωσία.
Σημαντική διεθνής επιτυχία για την εποχή εκείνη ήταν η κατάκτηση του Βαλκανικού Κυπέλλου το 1963, όπου στον τελικό επικράτησε της Λέφσκι Σόφιας μετά από τρεις αγώνες, 1–0 στο Στάδιο Καραϊσκάκης, 0–1 στη Σόφια και 1–0 στον τρίτο και αποφασιστικό τελικό στην Κωνσταντινούπολη. Στο Κύπελλο Κυπελλούχων της περιόδου 1971–72, ο Ολυμπιακός πέτυχε μία ιστορική εκτός έδρας νίκη με 2–1 μέσα στη Μόσχα απέναντι στην Ντιναμό Μόσχας, η οποία εκείνη τη χρονιά έφτασε μέχρι τον τελικό της διοργάνωσης, αλλά αποκλείστηκε έχοντας χάσει με 2–0 εντός έδρας. Την επόμενη χρονιά στο Κύπελλο ΟΥΕΦΑ, οι ερυθρόλευκοι πήραν σπουδαία πρόκριση απέναντι στην Κάλιαρι, η οποία τρία χρόνια πριν είχε στεφθεί πρωταθλήτρια Ιταλίας, νικώντας την μάλιστα και στους δύο αγώνες, 2–1 εντός και 1–0 εκτός έδρας, που ήταν και η πρώτη νίκη ελληνικής ομάδας στην Ιταλία. Στον επόμενο γύρο αντιμετώπισαν την κάτοχο του τίτλου Τότεναμ, από την οποία αποκλείστηκαν αλλά κατάφεραν να την κερδίσουν στον πρώτο αγώνα στο Φάληρο με 1–0.
Η σημαντικότερη όμως επιτυχία του μέχρι τότε σε ευρωπαϊκή διοργάνωση ήρθε στο Κύπελλο Πρωταθλητριών του 1974–75, όταν ο Ολυμπιακός απέκλεισε την Σέλτικ, με ισοπαλία 1–1 στη Γλασκώβη και νίκη 2–0 στον Πειραιά, η οποία τότε ήταν μία από τις πιο επιτυχημένες και ισχυρότερες ομάδες στο ευρωπαϊκό ποδοσφαιρικό στερέωμα και μόλις την προηγούμενη περίοδο είχε φτάσει στα ημιτελικά της κορυφαίας ευρωπαϊκής διασυλλογικής διοργάνωσης, ενώ είχε αναδειχτεί πρωταθλήτρια και δευτεραθλήτρια Ευρώπης μερικά χρόνια πριν.^[27] Στην φάση των "16", ο Ολυμπιακός αντιμετώπισε την επίσης ισχυρή εκείνη την εποχή Άντερλεχτ, η οποία μέσα στα επόμενα τρία χρόνια κατέκτησε από δύο φορές τόσο το Κύπελλο Κυπελλούχων, όσο και το Σούπερ Καπ. Στον πρώτο αγώνα στις Βρυξέλλες οι ερυθρόλευκοι ηττήθηκαν με 5–1, με τον επαναληπτικό να διεξάγεται στην Πάτρα, καθώς ήταν τιμωρημένη η έδρα της ομάδας, όπου ο Ολυμπιακός νίκησε με 3–0 την βελγική ομάδα και έφτασε κοντά σε μία μεγάλη ανατροπή, με το διαιτητή του αγώνα Παλοτάι, όμως, να του ακυρώνει τρία κανονικά γκολ και να τον αφήνει με δέκα παίκτες.^[28]
Άλλη σπουδαία πρόκριση για την ομάδα ήταν αυτή στο Κύπελλο Πρωταθλητριών του 1983–84, όταν ο Ολυμπιακός απέκλεισε τον Άγιαξ αποσπώντας ισοπαλία 0–0 στο Άμστερνταμ και νικώντας με 2–0 στην παράταση στο Ολυμπιακό Στάδιο της Αθήνας. Στη φάση των "16", ο Ολυμπιακός πέτυχε άλλη μία ιστορική νίκη με 1–0 εντός έδρας επί της Μπενφίκα, όμως αποκλείστηκε με ήττα 3–0 στο Ντα Λουζ. Ο Ολυμπιακός έφτασε στα προημιτελικά του Κυπέλλου Κυπελλούχων της περιόδου 1992–93, αποκλείοντας στον πρώτο γύρο την ουκρανική Τσερνομόρετς, αφού αν και ηττήθηκε στον πρώτο αγώνα στο Στάδιο Καραϊσκάκης με 0–1, κατάφερε να κερδίσει με 3–0 στην Οδησσό. Στον επόμενο γύρο η πειραϊκή ομάδα πέτυχε μία από τις σπουδαιότερες νίκες και προκρίσεις στην ευρωπαϊκή ιστορία της, κερδίζοντας με 1–0 την φιναλίστ της προηγούμενης περιόδου Μονακό μέσα στο Λουί Ντε και σε συνδυασμό με την λευκή ισοπαλία στο Φάληρο προκρίθηκε στους "8" του θεσμού, όπου μετέπειτα αποκλείστηκε από την πανίσχυρη Ατλέτικο Μαδρίτης.
Σημαντικότερη πορεία μέχρι σήμερα για τον Ολυμπιακό είναι η πρόκρισή του στους προημιτελικούς του Τσάμπιονς Λιγκ της περιόδου 1998–99, μόλις στη δεύτερη συμμετοχή του στη διοργάνωση με τη νέα της μορφή. Στη φάση των ομίλων οι ερυθρόλευκοι τερμάτισαν στην πρώτη θέση στο δικό τους όμιλο με 11 βαθμούς, αφήνοντας πίσω τους τη Κροάσια Ζάγκρεμπ, την Πόρτο και τον Άγιαξ, με απολογισμό τρεις νίκες στα ισάριθμα εντός έδρας παιχνίδια, δύο ισοπαλίες και μία ήττα εκτός έδρας από τον Άγιαξ στην Άμστερνταμ Αρίνα. Στους "8" κληρώθηκε να παίξει εναντίον της Γιουβέντους. Στο πρώτο παιχνίδι στο Ντέλε Άλπι του Τορίνο η πειραϊκή ομάδα ηττήθηκε με 2–1, ενώ στον δεύτερο αγώνα στο Ολυμπιακό Στάδιο της Αθήνας ο Ολυμπιακός προηγήθηκε νωρίς στο 12ο λεπτό και κρατούσε το σκορ πρόκρισης μέχρι το 85ο, όταν και η Γιουβέντους ισοφάρισε τελικά σε 1–1 σε μία άτυχη στιγμή για την ελληνική ομάδα και έτσι πήρε την πρόκριση για τα ημιτελικά.
Ο Ολυμπιακός κατάφερε να προκριθεί από τη φάση των ομίλων του Τσάμπιονς Λιγκ άλλες δύο φορές. Την περίοδο 2007–08 προκρίθηκε από έναν δύσκολο όμιλο ως δεύτερος με 11 βαθμούς, αλλά ισόβαθμος με την πανίσχυρη Ρεάλ Μαδρίτης, που είχε κατακτήσει την πρώτη θέση, αφήνοντας πίσω του τη Βέρντερ Βρέμης και τη Λάτσιο. Μάλιστα εκείνη τη χρονιά οι ερυθρόλευκοι κατάφεραν να κερδίσουν για πρώτη φορά εκτός έδρας σε όμιλο της διοργάνωσης πετυχαίνοντας δύο ιστορικές νίκες, μία μέσα στη Βρέμη με 3–1 επί της Βέρντερ και άλλη μία επί της Λάτσιο με 2–1 στο Ολίμπικο της Ρώμης. Επίσης, πραγματοποίησαν εξαιρετική εμφάνιση στο Σαντιάγκο Μπερναμπέου απέναντι στην Ρεάλ Μαδρίτης, όπου αν και βρέθηκαν πίσω στο σκορ μόλις στο 2ο λεπτό, κατάφεραν να ισοφαρίσουν στο 8ο και να προηγηθούν με 2–1 στην αρχή του δευτέρου ημιχρόνου αν και αγωνίζονταν με 10 παίκτες από το 13ο λεπτό. Τελικά ισοφαρίστηκαν στο 68ο και δέχτηκαν άλλα δύο γκολ στα τελευταία λεπτά του αγώνα, χάνοντας όμως αρκετές ευκαιρίες για κάτι καλύτερο αν και έπαιζαν με παίκτη λιγότερο επί σχεδόν 80 λεπτά. Η επιβλητική νίκη με 3–0 επί της Βέρντερ στην τελευταία αγωνιστική στο Στάδιο Καραϊσκάκης σφράγισε την ιστορική πρόκριση του Ολυμπιακού στην επόμενη φάση, όπου αποκλείστηκε από τη μετέπειτα φιναλίστ της διοργάνωσης Τσέλσι, με ισοπαλία 0–0 στην Αθήνα και βαριά ήττα 3–0 στο Στάμφορντ Μπριτζ. Την πρόκριση στους "16" πήρε και την περίοδο 2009–10, όταν τερμάτισε δεύτερος στον όμιλο με 10 βαθμούς πίσω από την Άρσεναλ και πάνω από τις πρωταθλήτριες Βελγίου και Ολλανδίας, την Σταντάρ Λιέγης και την Άλκμααρ αντίστοιχα, κερδίζοντας και τους τρεις εντός έδρας αγώνες. Στην επόμενη φάση αποκλείστηκε από την αήττητη μέχρι εκείνη τη στιγμή Μπορντό, με ήττα 1–0 εντός και 2–1 εκτός.
Άλλες τρεις φορές ο Ολυμπιακός έφτασε κοντά στην πρόκριση από όμιλο του Τσάμπιονς Λιγκ. Την περίοδο 2000–01 οι Πειραιώτες έχασαν την πρόκριση στην ισοβαθμία με τη Λιόν στη δεύτερη θέση με 9 βαθμούς, χάρη στο εκτός έδρας γκολ που πέτυχαν οι Γάλλοι στα τελευταία λεπτά του αγώνα στην Αθήνα όπου ο Ολυμπιακός είχε κερδίσει με 2–1, ενώ στην τελευταία αγωνιστική του ομίλου η ελληνική ομάδα έχασε στη Γαλλία με 1–0. Ο Ολυμπιακός είχε κερδίσει εντός έδρας και τις άλλες δύο ομάδες του ομίλου, την ολλανδική Χέρενφεν και την φιναλίστ της προηγούμενης περιόδου Βαλένθια, η οποία τερμάτισε και πρώτη στον όμιλο. Παρόμοια τύχη είχε και την περίοδο 2004–05, όταν σε ένα δύσκολο όμιλο με αντιπάλους τη φιναλίστ της προηγούμενης περιόδου Μονακό, τη μετέπειτα πρωταθλήτρια Ευρώπης Λίβερπουλ και τη Λα Κορούνια, ο Ολυμπιακός τερμάτισε στη δεύτερη θέση ισόβαθμος με τη Λίβερπουλ με 10 βαθμούς, έχοντας κερδίσει και πάλι όλους τους εντός έδρας αγώνες και με εκτός έδρας ισοπαλία με τη Λα Κορούνια. Στην τελευταία αγωνιστική αντιμετώπισε εκτός έδρας τη Λίβερπουλ, την οποία είχε κερδίσει στην Αθήνα με 1–0. Αν και προηγήθηκε στο ημίχρονο μέσα στο Άνφιλντ, τελικά έχασε με 3–1 δεχόμενος το μοιραίο τρίτο γκολ πάλι στα τελευταία λεπτά του αγώνα.
Στα επιτεύγματα του Ολυμπιακού στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις συμπεριλαμβάνονται επίσης η εντυπωσιακή νίκη με 6–2 επί της δευτεραθλήτριας Ευρώπης Μπάγερ Λεβερκούζεν στα πλαίσια του ομίλου του Τσάμπιονς Λιγκ της περιόδου 2002–03, η οποία αποτελεί και τη μεγαλύτερη ήττα της γερμανικής ομάδας στην Ευρώπη,^[29] η ευρεία νίκη με 3–0 επί της Γαλατασαράι στον όμιλο της επόμενης περιόδου, η ιστορική εκτός έδρας νίκη με 2–1 επί της Γιουβέντους στο Κύπελλο ΟΥΕΦΑ του 1999–00, καθώς και οι μεγάλες νίκες στο Κύπελλο ΟΥΕΦΑ της περιόδου 2008–09 με 5–1 επί της Μπενφίκα και με 4–0 επί της Χέρτα Βερολίνου, η οποία επίσης αποτελεί τη μεγαλύτερη ήττα της Χέρτα στην Ευρώπη.^[30] Επίσης, ένα σημαντικό στατιστικό στοιχείο είναι ότι ο Ολυμπιακός είχε καταφέρει να διατηρήσει αήττητη την έδρα του στα τέσσερα πρώτα χρόνια της συμμετοχής του στο Τσάμπιονς Λιγκ, χάνοντας για πρώτη φορά στην πέμπτη του διαδοχική συμμετοχή, όταν η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ έγινε η πρώτη ομάδα που τον κέρδισε στο Ολυμπιακό Στάδιο της Αθήνας με 2–0, διακόπτοντας το σερί των 15 εντός έδρας αγώνων χωρίς ήττα της πειραϊκής ομάδας. Ο Ολυμπιακός έχει πετύχει ένα ακόμα ανάλογο σερί 11 εντός έδρας αήττητων αγώνων στην κορυφαία διασυλλογική διοργάνωση της Ευρώπης, το οποίο διακόπηκε από τη Μπορντό το 2010, με την προηγούμενη ήττα του να καταγράφεται το 2006 από τη Ρόμα.
Την περίοδο 2011–12 ο Ολυμπιακός επιστρέφει στους ομίλους του ΟΥΕΦΑ Τσάμπιονς Λιγκ αντιμετωπίζοντας την γαλλική Ολιμπίκ Μαρσέιγ, την αγγλική Άρσεναλ και την γερμανική Μπορούσια Ντόρτμουντ, τερματίζοντας στην 3η θέση του ομίλου. Παρά τις τρεις νίκες που σημείωσε στους ομίλους της σπουδαίας διαδυλλογικής οργάνωσης (Ολυμπιακός-Ντόρτμουντ 3-1, Μαρσέιγ-Ολυμπιακός 0-1 και Ολυμπιακός-Άρσεναλ 3-1 - πληρώνοντας την εντός έδρας ήττα από την Μαρσέιγ με 1-0), ο πειραϊκός σύλλογος έφτασε έως την φάση των 16 του ΟΥΕΦΑ Γιουρόπα Λιγκ νικώντας 2 φορές την ρώσικη Ρουμπίν Καζάν με 1-0 (εντός και εκτός έδρας) αλλά μάταια αποκλείστηκε από την ουκρανική Μέταλιστ παρά την εκτός έδρας νίκη του με 0-1 (Μέταλιστ-Ολυμπιακός 0-1 και Ολυμπιακός-Μέταλιστ 1-2). Ο Ολυμπιακός παρά την καλή του ευρωπαϊκή παρουσία, αποκλείστηκε και στους δύο θεσμούς, από τις δύο εντός έδρας ήττες στο Γ. Καραϊσκάκης που του κόστισαν μια καλύτερη μελλοντική ευρωπαϊκή πορεία.